“Het verhaal”; een krachtige en verrassende werkvorm in wandelcoaching
Het was een onverwachts fijne gastles van verhalenverteller Aat van der Harst (www.verhalenonderweg.nl) tijdens de Wandelcoach Opleiding. Ik had niet zoveel met verhalen vertellen. Ben meer van het luisteren. En ik luisterde graag naar Aat en zijn verhalen. Totdat we de opdracht kregen. Oei, weerstand! Maar toch, ik ben ook loyaal, dus deed de opdracht trouw (voor de ander…).
Van weerstand naar magie
Wat begon als een opdracht met weerstand is nu een van mijn mooiste (en zeker wel makkelijkste 😊) werkvormen. Ik geloof in de kracht ervan omdat ik zelf het magische heb mogen ervaren.….
Het verhaal geeft onverwachts, zonder te hoeven werken, heel veel inzichten. En juist buiten, wandelend naast elkaar, doet deze werkvorm het zo goed. Buiten is er de natuurlijke veiligheid en ontstaat ruimte voor vrijheid in creatieve gedachtes. Machtig!
Plotselinge inzichten: een aha-erlebnis
Vrijwel ieder traject komt “het verhaal” als werkvorm voorbij. Soms omdat ik iets luchtigs wil doen, de focus wil verleggen of een andere keer omdat ik een nieuwe richting op wil. Maar meestal heb ik “het verhaal” nodig op het moment dat de coaching een beetje vast zit…
De opdracht is eigenlijk heel simpel. Het lijkt spontaan te gaan… maar toch…
Ik stel vragen en de coachee mag alle antwoorden geven. Ieder antwoord is goed. Het mag ongelooflijk fantastisch zijn, schuren tegen de waarheid of zelfs de waarheid zelf zijn. Alles wat de ander inbrengt mag er zijn. Na het antwoord op een vraag, herhaal ik het antwoord in de vraag. Zo ontstaat er na een aantal antwoorden in vragen een verhaal dat door de coachee zelf gemaakt is. Zonder dat het bewust bedoeld is, staat het eigen verhaal altijd metafoor voor een gegeven uit het leven van de coachee. Er ontstaat een inzicht. Een aha-erlebnis.
“Het verhaal” als metafoor voor een thema
Zo bleek in het verhaal van X dat haar vriendinnen voor de oplossing van het probleem zorgden. Hoe zou het zijn om in werkelijkheid haar vriendinnen ook om hulp te vragen bij een probleem? (thema “hulp durven vragen”). Of Y die samen met mij een verhaal maakte dat heel veel leek op zijn situatie enkele jaren daarvoor. Er was een verlangen naar hoe het eerst was. Wat was er zo fijn? Wat wordt er gemist? (thema’s “insluiten” en “loslaten”).
Mijn eigen verhaal ging over een vrouw die heel tevreden was op haar zelfgebouwde vlot midden op zee. De lucht was blauw en de zon scheen fel maar de temperatuur was aangenaam. De vrouw onderhield zichzelf met handwerk en vissen. Maar opeens ging het haakje van de vishengel kapot en er was geen vis meer om te eten. Ze zou honger krijgen en terug moeten naar hoe het was. Toen kwam daar een zeemeerman die hulp bood. Hij kon voor haar zorgen en ving vis voor haar. Het thema wat ik in mijn verhaal vond was heel helder op dat moment; “hulp aan kunnen nemen zonder identiteit in te leveren; je mag jezelf zijn in verbinding met een ander.”
Een vast onderdeel in wandelcoach trajecten
“Het verhaal” is onbedoeld een onderdeel geworden van ieder wandelcoachtraject. Zowel voor trajecten met scholieren, studenten als met ouders en docenten. Het geeft plotselinge inzichten die je helpen in beweging te gaan in een andere richting. Door zelf genomen inzichten komen nieuwe kansen vrij. En, “in beweging kom je verder!”
Heb je vragen?
Mocht je naar aanleiding van dit artikel over “het verhaal” als een krachtige en verrassende werkvorm in wandelcoaching” vragen hebben? Bel of mail mij dan gerust.
